 |
|
|
Prace badawcze w zlewni potoku Wielka Puszcza zostały zapoczątkowane w 1973 roku, od 1991 rozpoczęto wprowadzanie do obserwacji automatycznego systemu pomiarowego. Od 1993 roku leśniczówka w Wielkiej Puszczy jest poligonem dydaktyczno-badawczym Zakładu Hydrologii Politechniki Krakowskiej (zobacz poprzednią lokalizację). W Wielkiej Puszczy odbywały się praktyki meteorologiczno-hydrologiczne, zajęcia koła naukowego oraz ćwiczenia terenowe. Pod koniec 2011 roku dotarła do Zakładu Hydrologii informacja, że leśniczówka w Wielkiej Puszczy zostanie rozebrana. Wiadomość była zaskoczeniem, ale też wyzwaniem, aby poszukać nowego lokum dla stacji badawczej. W maju 2012 roku Nadleśnictwo w Andrychowie zaproponowało dzierżawę posesji, która kiedyś również była leśniczówką i tak rozpoczęła się historia (nowej) Wielkiej Puszczy... Z dniem 1 stycznia 2019 Politechnika Krakowska zakończyła dzierżawę obiektu.
Obecnie leśniczówka wymaga (prawie) kapitalnego remontu oraz stworzenia
"przyjaznego" zaplecza do prac naukowo-badawczych dla pracowników i
studentów. |
|
|
Potok Wielka Puszcza jest prawobrzeżnym dopływem rzeki Soły położonym w Beskidzie Małym, swój bieg kończy w miejscowości Porąbka w cofce zbiornika Czaniec. Powierzchnia zlewni wynosi 19.3 km2, długość cieku głównego wynosi 7.5 km przy średnim spadku 5.88 %. Najwyższym punktem zlewni jest szczyt góry Kocierz (879 m npm), zaś rzędna przekroju zamykającego wynosi 325 m npm. Zlewnia potoku Wielka Puszcza jest zlewnią górską charakteryzującą się dużymi spadkami terenu, nieprzepuszczalnym podłożem i gęstą siecią rzeczną. Cechą charakterystyczną jest duża powierzchnia zalesienia (80%). Pozostałą część powierzchni stanowią pola uprawne i łąki (17%) oraz zabudowania gospodarskie (3%). Dominują tutaj krótkie wezbrania związane z opadami burzowymi (wezbrania letnie) oraz wezbrania wiosenne zależne są od szybkości topnienia pokrywy śniegowej, które w większości przypadków przebiegają łagodnie. |
|
 |
|